فقط بخاطر تو...

بخت...

بختِ حیرت انگیزم 

به غروب میاندیشد 

و به رد پای تقدیر 

و به طوفانی ک بر نازکیِ شانه هایم سنگینی میکند 

بر محالاتِ ممکن ....

ک در بی حواسیِ اعتبارِ عشق 

خیره بر دریچه بسته خوشبختی 

کنارِ حوضِ خاطرات 

اشعارش را به آب میسپارد 

دغدغه هزاران دقایق 

خاطره هماغوشی با من ست 

هزاران ثانیه های پوچِ سکوت .

هنوز بر سر قرارمان 

در پنج شنبه های بیقراری 

بی هوا

هواییت میشوم 

در من کسی شبیه تو 

عجیب میل بوسه و اشک و آه دارد 

وقتی بر آیه های ...باز نیامدن هایت 

بگو مگوهای خاموش را 

غبار روبی  میکند 

باید از سمت خدا معجزه 

نازل بشود

تا دلم  بازدلم  بازدلم  

دل بشود

تا همین چشم پر از روزن 

امید شود

شاید امید از آن معجزه 

حاصل بشود

             هومن أزوج 

از دلِ نامرادِ اشعارم بیرون بیا 

حرف از یک عمر معلق ماندن ست 

در فضایی پر از خلاء .

از احساسی ک آغوشِ گرمِ تو را میخواهد 

از دلِ تاریکِ آسمانِ شب هایم بیرون بیا 

شانه های مهتاب میلرزد 

وقتی ک ابرهای دلتنگی 

در پیچشِ بی تابی های شبانه 

کش و قوس های تبِ تندِ خاطرات را 

دلخوش به آمدنت میکند 

عریانی کلامم را با پیراهنِ تنت بپوشان 

باید از آسمانِ توهم عبور کرد  

امشب به سرم زده 

به خیالت دست درازی کنم 

بهایش هر چ باشد بادا باد 

حالا تو بگو جان دلم 

به کدامین سو 

کدامین جهت 

سر بگردانم ؟!

با من قدم بزن 

برایت قصه ها دارم 

حرفها داری 

من از ...

شبهایی ک اشک هایم را 

پهلو به پهلوی غمی پنهان 

از چپ به راستِ فراق جابجا میکنم 

تو از ...

احتمالِ آمدنت 

از برقِ نگاهت ک خدا را به تصویر میکشد 

از حضورت شانه به شانه ارزوهایم 

از ستاره خوشبختی 

از عطر کلامت ک در آغوشمان پر پر میزند 

با من قدم بزن ک در خواب و بیداری 

تو را 

تو را 

و تنها تو را مرور میکنم 

شبانه روز هایم 

شناور در اقیانوسِ خیالِ تو 

دست و پا میزنم 

غرق میشوم 

محو میشوم 

این همه کلام در قابِ احساس جا نمیشود 

کسی را 

شانه ای را 

تو را کم دارد